TRAPERZY – ŁOWCY AMERYKAŃSKICH LASÓW I GÓR
W zamglonych zakątkach ściemniałych kanionów, w wodach występujących z brzegów rzek, w wysuszonych nizinach uprawiali ci najbardziej samotniczy ze wszystkich Amerykanów swoje rzemiosło. Byli to traperzy; nazwa pochodzi z an- gielskiego „the trap”, co znaczy pułapkę lub sidła. Traperzy zastawiali pułapki i po- trzaski na bobry, żyli z tego połowu, sprzedając wyprawione ich futra. A przy tym na swoją własną rękę sprawdzali, jaki teren znajduje się za obszarem ich łowisk. Przyszli i odeszli, gdy kraina, którą odkryli, została osiedlona i bobry, które łowili, zniknęły. Nikt, kto z nimi się spotkał, nigdy o nich nie zapomniał - na ich barwne ubranie, swoisty sposób mowy i znaczenie, jakie mieli przy osiedlaniu Zachodu.
Znawcy literackiej spuścizny Ernesta Thompsona Setona, romantycy i ludzie szukający przygód, harcerze leśni i woodcrafterzy młodzi i starsi, niewątpliwie znają postać Quonaba — starego Indianina, mądrego nauczyciela młodziutkiego Rolfa, przyszłego trapera... Poznamy Quonaba szlachetne właściwości, jego wrażliwy stosunek do przyrody i do wszystkiego co żyje. Quonab był dobrym człowiekiem i doświadczonym traperem.
A co nam mówią imiona takich postaci, jak Jim Bridger, Kid Carson, Bill Williams, John Colter, spółka handlowa z futrami Johna Jacoba Astora?
W 1534 roku, w czasie, kiedy zaczynała pisać się historia nowoczesnej Amery- ki, po badawczych podróżach, wykonanych przez Francuza Jaquesa Cartiera, francuscy koloniści północno-wschodnich krańców Ameryki bardzo szybko po- jęli, iż w kanadyjskiej dziczy nadaremnie szukaliby złota podobnie jak Hiszpanie w Karibiku. Ale znaleźli coś, co im złoto doskonale wynagrodziło: były to futra. Europejscy kupcy futerkowi na początku domagali się futer różnego rodzaju, a amerykańskie i kanadyjskie futra były bardzo modne i pożądane, konkurowały z drogimi rosyjskimi futrami. Powoli wszak interes handlowców skupiał się na ..text pokračuje
