Pokračování textu ze strany 66
… tak, aby nie być spostrzeżonym, oryento- wania się w miejscowościach nieznanych, oznajo- miają się ze wskazówkami praktycznemi co do po gody i kierunku wiatrów, zapoznają się ze sztuką budowania szałasów, schronisk, pieców' obozowych, rozbijania namiotów, rozniecania ognisk, urządzania legowiska na noc, elementarnych zasad ciesielki, re perowania ubrania i obuwia, wreszcie szkicowania odręcznych planów miast, wsi i miejscowości różne go rodzaju. Ale to wszystko jest zaledwie wstępem do właściwego poznania praktycznej nauki przyrodo znawstwa. Nie trzeba bowiem zapominać, że umie jętność obserwowania rzeczy otaczających, aczkol wiek wrodzona dzieciom, słabnie z wiekiem, gdyż późniejsze wrażenia nie są nigdy tak silne jak pier wsze, i z tego powodu musi być systematycznie rozwijaną od lat najwcześniejszych. Właściwym więc celem przyrodoznawstwa, traktowanego nie jak u nas, książkowo, lecz z punktu widzenia praktycznego zaznajomienia się z otaczającą przyrodą (t. zw. woodcraft) jest rozbudzenie w młodych chłopcach spostrzegawczości, a jako główne środki służą ku temu: tropienie zwierząt i ptaków, obserwowanie ich życia, studyowanie ich zwyczajów i w ogóle pozna wanie przyrody we wszelkich jej objawach, aż do umiejętności odgadnięcia zagadki ze śladu nogi na piasku, lub uronionego pióra na ziemi, gdyż skaut inusi szybciej i dokładniej od innych spostrzedz wszystko, cokolwiek bądź dzieje się w jego otoczeniu.
