Stránka:vatra-22-4.djvu/2

Z thewoodcraft.org
Tato stránka byla ověřena

WOLNE HARCERSTWO W POLSCE.

Pewne objavy dadzą się zauwažyć w ruchu skautowym całego świata, w każdym kraju. Da się nawet przeprowadzić podział zrzeszeń harcerskich na pewne typy: Pfadfinderstwo: skauting zmilitaryzowany, nawet w formie, egoistyczny pod względem narodowościovym. Skauting Baden-Powellowski: unika militaryzmu formalnego, ale zorganizowany jest centralistycznie, sluży imperjalizmowi. Wszędzie jednak musi pojawić się reakcja przeciw takiemu pojmowaniu skautingu, a jej wyrazem jest: ruch Woodcraftu:

W Polsce przez dlugi czas udało się uniknąć rozłamów w ruchu harcerskim, a próba »czerwonego skautingu« w 1914 w Krakowie nie miała wielkiego powodzenia. Mimo podziału Polski na 3 zabory, rosyjski, austrjacki i niemiecki, ruch harcerski tworzył jedna całość ideową i ma bardzo wiełkie zaslugi w walce narodu polskiego z przemocą carską i cesarską.

Dopiero po ukonczeniu wojny zaczęly się coraz silniej przejawiać w harcerstwie, które utworzyło »Związek Harcerstwa Polskiego«, tendencje sprzeczne z naturalnemi potrzebami młodzieźy. Harcerstwo zaczęło przybierać charakter organizacji scentralizowanej i formalistycznej, zatracało charakter ruchu młodzieźy, poczał się wkradać militaryzm, a w kwestji stosunku do innych narodów, do »wszechludzkiej gromady« zaimowało stanowisko egoistyczne.

Przeciwko temu budzila się reakcja, coraz silniejsza. Ruch ten zwany jest »Wolnem Harcerstwem«, i nie zmierza do tworzenia nowej organizacji harcerskiej, lecz – w miarę możności — do przetworzenia i ulepszenia zrzeszenia juź istniejącego. Powstał on zupełnie niezaleźnie i bez wiedzy o podobnym kierunku w innych krajach; pierwsze wiadomości o ruchu Woodcraft otrzymaliśmy przed ½ rokiem. Wolne Harcerstvo sprawilo, iž w harcerstwie polskiem dokonał się juź pewien zwrot ku decentralizacji, osłabenie militaryzmu, życiu leśnemu. A toli nie zgadzamy się jeszcze, o ile chodzi o stosunki międzynarodowe o stosunek do klasy pracującej itd.

Wolne Harcerstvo wydaje od 1. XI. 1921 swe własne pismo »Płomienie« w Krakowie, które stalo się sztandarem tego nowego ruchu. Oprócz tego powstalo kilka czasopisu prowincjonalnych o podobnym charakterze. Nadto wydaliśmy szereg broszur, przedewszystkiem 6 »Listów do Starszych Harcerzy«, poświęnconych zagadnieniom ideowym i programowym.

Wolne Harcerstvo opiera cały ruch harcerski na życiu wśród przyrody, w lasach i polach, wzorowanem na życiu Indjan lub Słowian. Opowiada się precziw wszelkiej formalistyce, centralizmowi i militaryzmowi, i dąźy do jak największego rozwoju ruchu młodzieźy i swobodnego życia młodzieźy. W stosunkach miedzynarodowych, opowiada się za bezwzględnem braterstwem narodów, opartem na zasadach sprawiedliwości politycznej i socjalnej. Zwraca uwagę młodzieźy na kwestje społeczne, a działając glównie wśród młodzieźy inteligenckiej, wskazuje jej konieczność współpracy z młodzieźą robotniczą i chłopską.

Jedną z najtrudniejszych jest w Polsce kwestja narodowościowa. I tu dąźymy do wzpółpracy z demokratyczną młodzieźą innych narodowości w Polsce, czego nie chce podjąć szowinistyczny »Związek Harcerstwa Polskiego«. Utrzymujemy przyjasne stosunki z hacerzami polskimi pochodzenia źydowskiego (Stowarzyszenie »Harcerz Polski« w Lodzi.), z skautami źydowskimi (»Haszomer Hacair« w Polsce) i z rewolucyjną młodzieźą niemiecką (Arbeitsamt der Jugendbewegung in Polen). Równiež utrzymujemy stosunki z skautami ukraińskimi w Polsce (Ukraińskij Plastowyj Uład), ale ci są przewaźnie szowinistycznie nastrojeni. W ten więc sposób staramy sie realisować zasade miedzynarodowego bratrstwa skautowego.

Ruch nasz wzbudził źywy odgłos, około 60 pism notowalo nasze czasopismo i nasz ruch. »Związek Harcerstwa Polskiego« wydał okólnik, zakazujący swym harcerzom kolportowania naszego pisma. Zjazd Wolnego Harcerstva w Machocicach pod Kielcami w dn. 29.–30. VI. 1922, na który zaprosiłiśmy i czlonków Naczelnictwa ZHP, wykazał wyroźni reźni w poglądach.

Jace juź wspomniałem, harcerstwo polskie skupia niemal wyłącznie młodzieź szkołną, inteligencką. Obecnie przystępujemy do tworzenia »Harcerstwa Socjalistycznego« wśród młodzieźy robotniczej.

Wszystkim czeskim zalesakom serdeczne pozdrowienia!

Kraków. 1. 1. 1923.

ADAM W. M. CIOLKOSZ, náčelník »Wolnego Harcerstva«.

Otiskujeme v originále, poněvadž každý Čech polštině snadno porozumí a je to v zájmu slovanské vzájemnosti, abychom se snažili rozuměti si.

I v Polsku brzdí krásnou myšlenku skautingu Svaz podobný našemu a bratří naši tam mají už také dost trpkých zkušeností. Ale my se radujeme, že svítá!

Redaktor.