Stránka:bw-tom9.djvu/37

Podłoże indiańskiej filozofii swojej istoty i domyślać się, że jego posłannictwo i możliwość przeżycia wychodzą z jego własnej natury. W sprawdzonej przez wieki tradycji tubylczych Amerykanów - Indian wyrażone jest głębokie uświadomienie stosunku między człowiekiem i przyrodą w świętej harmonii ze Stwórcą. Niewidzialna istota rzeczy była w życiu tych ludzi ciągle obecna jako jakiś magiczny krąg - mandela. Irokezowie ją nazywali Orendą, Poniowie myśleli o niej jako o Tirawie, szczepy Omaha w swoich myślach i modlitwach zwracali się do Wakondy, Algonkinowie twierdzili, że jest to Manitou, Siouxowie z szacunkiem szeptali, że nazywa się Wakan-Tanka. Wyobrażali sobie ową wszystko przenikającą życiodajną siłę jako łaskawego ducha wiatrów, nieba, ziemi i gór. Dlatego z taką łatwością wyrażali w poezji i pieśniach głęboką skłonność do tajemnic i wspaniałości wiecznie zmieniających się nastrojów przyrody, w której znaj- dowali niewyczerpany zdrój radości, napełniającej najgłębsze warstwy ich istoty. Przychodzi na myśl, jaki byłby los tej ziemi i jej wizjonerskiego ludu, gdyby europejska inwazja zakończyła się wzajemnie korzystnym partnerstwem obu 35