… czyli suma poglądów moralnych, z których wynika poprawne zachowanie człowieka takie, które nie niszczy ani też nie uszkadza środowiska życiowego i warunków zdrowego życia w ogólnym czy tylko lokalnym wymiarze. Możemy nawet powiedzieć, że sam styl życia adepta leśnej mądrości powinien być ekoetyczny, jako jedynie odpowiedni dla utrzymania równowagi w przyrodzie. Jest on jednym z warunków utrzymania ciągłości życia na ziemi. Czym więcej ludzi to zrozumie i przyjmie za swoją dewizę, tym lepiej dla tejże ziemi, tym dłużej będzie na niej kwitło życie.
7
Zapewne nie zdajemy sobie jeszcze w pełni sprawy, co oznacza utrata choćby jednego jedynego gatunku żywych istot ze świata zwierzęcego lub roślinnego na ziemi. Możliwe, że jeszcze nie zrozumieliśmy, że zaginięcie nawet najbardziej mało znaczącego (ale co to jest właściwie “mało znaczące”?) ogniwa w łańcuchu życia, albo w “łańcuszku”, którym jest każdy rodzaj, gatunek czy podgatunek świata roślinnego, czy też zwierzęcego – jest szczeliną, która będzie się nieuchronnie poszerzać. Jest to początek “efektu dominowego”, który rozpoczyna i przyśpiesza nieodwracalny proces umierania ziemi.
8
W okresie kilku dziesięcioleci życia jestem świadkiem straszliwej dewastacji przyrody, jaka chyba nie miała miejsca w ciągu stu tysięcy ubiegłych lat.
9
Powtarzam, co już wielokrotnie napisałem, że te najlepsze rzeczy życia, te naprawdę najcenniejsze, są do tej pory za darmo, a to świeże powietrze w górach i lasach, czysta woda z górskich źródeł, słoneczny świt, zapachy kwiatów, radość z każdego poranka, majestatyczne poselstwo gwiaździstego nieba w nocy…
10
Nie jest koniecznym znać nazwę i zaszeregowanie każdego kwiatu, każdego ptaka, czy też chrząszcza. Nazwy są sztuczne, chociaż mogą bardziej lub mniej trafnie charakteryzować naturalne istoty. Koniecznym jednak jest zajmować wobec tych szczegółów przyrody stanowisko, stosunek i pełen szacunku, pojmujący respekt, uznanie prawa do życia. To jest najbardziej podstawowe i najbardziej potrzebne.
11
Jeśli mówimy, że trzeba poznawać i pojmować świat i przyrodę, nie wolno nam zapominać, że tym najbliższym światem, tą najbliższą przyrodą, jest nasze własne ciało. Zrozumienie jego właściwości, potrzeb, zdolności, możliwości i granic tych możliwości należy do mozaiki, którą jest leśna mądrość.
