SŁOWO WSTĘPNE
Przedstawiamy naszym Czytelnikom, polskiej braci woodcrafterskiej – leśnym junakom, druhnom i druhom harcerskim, zwłaszcza drużynowym i instruktorom oraz wszystkim miłośnikom przyrody, w tym samotnym wyznawcom lonecraftu, esej żarliwego entuzjasty leśnej mądrości, czeskiego woodcraftera i skauta, artysty-grafika i poety, Ladislava Ruska, p.t. “ZIELONY DZIENNIK”, jako 5-tą pozycję Biblioteczki Walden.
Autora prezentowaliśmy naszym Czytelnikom w 1993 roku w rozważaniach o ruchu woodcrafterskim, w tomiku p.t. “Leśne Junactwo”. Myśli brata Ruska znalazły wśród szerokiego grona polskich miłośników przyrody, wyznawców woodcraftu i harcerzy, przychylne echo.
Wierszami “ZIELONEGO DZIENNIKA” pragniemy naszym Czytelnikom przybliżyć ideę leśnej mądrości, która w Polsce była historycznie znana już od 1921 roku z działalności Adama Ciołkosza i wolnych harcerzy oraz ze słynnych kursów harcerskich u jeziora Wigry, jako puszczaństwo. Ten pierwotny polski przekaz wiedzy o puszczaństwie jest tylko częściowo charakteryzującym określeniem harmonijnego połączenia nowoczesnego człowieka z warunkami, którymi nas darzy przyroda. Bowiem ideał człowieka-poszukiwacza leśnej mądrości oznacza przede wszystkim dążenie do wejścia jak najwyżej na Górę Poznania.
Praktyki człowieka “mądrego ścieżkami lasu”, jego doświadczenia i umiejętności połączone z życiem na łonie przyrody są niewątpliwie ważne i cenne. Stoją jednak daleko za wartościami moralnymi, etycznymi i humanistycznymi, jak je w wnikliwy i wyjątkowo oryginalny sposób wyraża symbolika Czterokrotnego Ognia z jego dwunastu punktami ustawy moralnej, przedstawionego przed prawie stu laty przez Ernesta Thompsona Setona. Ideę tę pogłębił i dla europejskich warunków zmodyfikował myśliciel, pedagog, przyrodnik i założyciel ruchu czeskiej leśnej mądrości, prof. Miłosz Seifert. Amerykański woodcraft doczekał się w postaci leśnej mądrości znacznie głębszej wartości filozoficznej i posiada bezspornie większe możliwości programowe. Idea leśnej mądrości poszerza horyzonty całożyciowego programu wychowawczego.
W tym miejscu nasuwa się pytanie, jaki odpowiednik polski zastąpi angielski wyraz “woodcrafter”?
